პირი დაუღია,

ისევ მარტოობას...

ფიქრი მანადგურებს,

დღეა, საშინელი...

ვერ ვხსნი, მერამდენედ...

მარტივ განტოლებას...

ისევ მენტარება,

ის დრო, მაშინდელი...

ცეცხლი მოსდებია,

ფიქრებს ნაავადარს...

გულში ხანძარია,

და ცაც, ალისფერი...

ირგვლივ ყველაფერი,

ისე დაავადდა...

ვერ ვგრძნობ,

დილა თუ...U

მზეა ნაცრისფერი...

ისევ გელოდება,

გული, წარსულიდან...

ძველი მოგონება,

სევდამორეული...

ვიცი, ყველაფერი...

უკვე წარსულია...

უვე ნანახი და

ასე შორეული...

ვიცი, მეფერები...

უცხო თვალებიდან...

ჩემი სიყვარული,

გზაში მიატოვე...

ვხვდები,

მერამდენედ...

მაინც, გავები და...

ისევ მელოდება...

მაინც, სიმარტოვე...


                 ზვიად  კეჭაყმაძე