Wednesday, June 8, 2011

ვშიშობ, არ მოგიტაცონ...

იცი, როგორ მიყვარხარ?


როგორც ბავშვებს ზღაპრები...


როგორც კი დაგინახავ,


ნირვანაში ვვარდები...


და ტერფიდან კეფამდე


მიპყრობს მელანქოლია;


თითქოს სულს მიკეპავდე,


გაყინულს და თოვლიანს...


როგორ გვიან გამოჩნდი,


ბედი არა მქონია;


ბარბაროსი აღმოვჩნდი,


შენთან ომი მდომია...


მაგრამ, იცი, ძვირფასო,


ომისთვის მენანები,


ვშიშობ, არ მოგიტაცონ,


ვშიშობ, თუ გეყვარები... 

No comments:

Post a Comment