თამაზ მეტრეველი

რაც უნდა მოხდეს, მთებს რომ მთები გადაელეწოს,

გაიხსნას ზეცა, წამოვიდეს ზღვა და ღვარცოფი,

დაინგრას მიწა, ქალაქები კოცონად ენთოს,

დანავარდობდეს ქარიშხალი და ქარაშოტი...

უნდა მოგძებნო, უნდა გნახო, უნდა გიპოვო,

სულ რომ დღეები გადაებას არ სასურველი,

მინდა ჩემს გვერდით სიკვდილის წინ შენ იყო მხოლოდ,

რომ იქაც გამყვეს სამუდამოდ შენი სურნელი...

ქარი ჩადგება, დაწყნარდება ოკეანენი,

გამოიხედავს მზე ცის თაღზე გალაღებული,

შენს სხვას ჩემსავით არასოდეს მოენატრები,

ან ვინ იქნება სხვა ჩემსავით შენი ერთგული...

აქ გამეცინა, მივანგრიე, მიწა, ზეცანი,

ავაბობოქრე ყველა ზღვა და ოკეანენი,

მარტო იმისთვის, ჰო, იმისთვის რომ გამეცანი,

რომ ძილქუშიდან გამომეხსენ ნასიზმარევი...

ასეა მართლაც, სილამაზე დიდი ძალაა,

ბედი და ღმერთი უმიზეზოდ არვის ანიჭებს,

ზოგი ამ ქვეყნად ლეღვის ფოთლის ანაბარაა,

მაგრამ თუ შეხვდი, დაგამუნჯებს და გაგაგიჟებს!!!